We bevinden ons voor dit bericht in de VS. Tegen de achtergrond van HIV en Aids ontwikkelt zich een bewustzijn waaruit volgt dat sex niet zonder risico is. Voor opgroeiende pubers is dat een hard gelach. Zij groeien op met de eerste schreden op het pad van drugs, sex en rock and roll.
Dit thema wordt strak uitgewerkt in de graphic novel Black Hole (Zwart Gat) van de Amerikaan Charles Burns. We volgen in 12 hoofdstukken een groep tieners die volop experimenteert met drugs, sex en de liefde. De drugs zijn nadrukkelijk aanwezig in de tekenstijl van Burns. Na gebruik door 1 van de hoofdpersonen komt de lezer vaak in een getekende trip terecht. De sex overigens ook maar op bescheiden, enigszins preutse wijze. De liefde tussen een aantal van de personages (het zijn er veel die we moeten volgen en niet altijd goed uit elkaar te houden. Vooral de vrouwelijke personages zijn bijna niet te onderscheiden) is het leitmotiv. Er zijn relaties die goed aflopen, anderen hebben een beduidend minder goede afloop. De meeste tieners die sex hebben gehad, raken gemuteerd. Volgens Burns zelf een verwijzing naar puberteit, sexueel ontwaken en opgroeien naar volwassenheid.
Zwart Gat is getekend in 10 jaar tijd. Monnikenwerk dus. Dat is aan de tekeningen te zien. Ze zijn fantastisch. Geheel in zwart-wit waarbij het zwart ruim heerst, krijgen we een beklemmende, door angst gedomineerde wereld te zien. Gruwel en redenen om angstig te zijn, biedt het boek volop. Druggebruik leidt tot uitstoting; sex tot verminkingen aan lijf en leden. In elk Amerikaans drama komt het pistool voor en is er spanning. Dat alles biedt Burns in Zwart Gat. Maar er zijn ook roadtrip-elementen, de Amerikaanse suburb en vloeiende overgangen van type naar beeld, van realisme naar droombeelden.
Zwart Gat is een eigenzinnige graphic novel die opvalt door een prachtige tekenstijl, een diep zwart verhaal en maatschappelijke relevantie.
Zwat Gat – Charles Burns, Oog & Blik Amsterdam, 2009
Remy in Wonderland 