Rawie: troost

Troost

Stel dat de avond niet zou vallen / en dat het moeizame gedoe / dat wij bedrijven met ons allen / zou doorgaan tot oneindig toe.

Ach kind, het maakt me nu al moe, / wanneer ik aan de duizendtallen / verdrietjes denk die waar en hoe / ook jou nog zullen overvallen.

Wees maar tevreden dat het komt, / het nu nog zo gevreesde einde / aan al ons nutteloos getob.

Denk je eens in: eenmaal verdwijnt de / ellende; het gelul verstomt; / mijn lief, verheug je er maar op.

bron foto: tzum.info

J.P. Rawie (1951, Scheveningen)

Uit: Kwade trouw, Bert Bakker Amsterdam, 1986