Het glazen huisje
Gedichten wonen / uit geboorte / in een glazen huisje.
Daarom kijken ze nu / zo vanzelfsprekend naar buiten / vanuit hun doorzichtige woning.
Elk gedicht heeft zijn eigen, / voor één bestaan / wakker geworden wijsheid;
dit bijvoorbeeld / dat een vers nooit / stenen zal gooien.
Het is zelf maar / zo kwetsbaar / gehuisvest.
Uit: Voorzichtig bazuinen, Querido Amstredam, 1964
bron foto: dbnl.org
José Boyens (1931, Eindhoven)
