Theo Thijssen over de veerkracht van leerlingen

Uit: De Gelukkige Klas

Maar ik heb toch een gerust geweten als schoolmeester. Want dit is toch wel duidelijk: het is zo’n larie om medelijden te hebben met die arme kindertjes, die onbegrepen dingen te slikken krijgen, onverstane woorden moeten napraten. Die arme kindertjes beschikken over de heerlijke, gezonde gave om van alles iets te maken dat ze wél baas kunnen. Heel het leven is een wonder – elke dag brengt hun nieuwe verrassingen – zij accepteren onbezorgd elke nieuwe ervaring: hoe zou het hen dan verlegen kunnen maken dat wij schoolmeesters af en toe ook nog wat voor wonderlijkheden zorgen? Op de grote hoop nieuwigheden die zij onverdroten op hun kindermanier neerslaan tot hanteerbare gewoonheden maakt dát niet uit. Ze maken wél andere mysteries onschadelijk dan die stuk of wat schooldingetjes van ons!

Het beeld van Theo Thijssen in Amsterdam; foto: Hans Bayens

Theo Thijssen (1879 – 1943)