4K-NL-S

Berend Strik (1960, Nijmegen) maakt objecten en doeken die nauwkeurig afgewerkt zijn maar waarvan de betekenis niet altijd meteen duidelijk is. Samen met een groep bevriende kunstenaars (Capital Gaines) stelde Strik kunst als consumptie-artikel ter discussie. De Nijmegenaar gebruikt ambachtelijke technieken als glasblazen en borduren om de verbinding met het dagelijks leven te krijgen/hebben.

Gé Karel van der Sterren (1969, Stadskanaal) schildert landschappelijke achtergronden met op de voorgrond verontrustende voorstellingen. Uitbundig en bont gekleurd doet het wat kitscherig aan. Het lijken apocalyptische gedroomde landschappen. Van der Sterren verandert van glad schilderen naar pasteus als de orde wordt verstoord. De Groninger schildert in bonte kleuren de schaduwzijden van de moderne werkelijkheid.

Mommie Schwarz (1876-1942, Zutphen), joods, werd samen met zijn vrouw Else Berg in 1942 door de nazi’s in Auschwitz vermoord. Schwarz was een fel tegenstander, weigerde de davidster te dragen en onder te duiken. Voor de oorlog werkte Schwarz als grafisch ontwerper. Tijdens een gezamenlijke reis naar Mallorca in 1914 werd hij door Leo Gestel beïnvloed. Later zou hij, onder invloed van de Bergense School, expressionistischer en met donkere toets werken.

Rob Scholte (1958, Amsterdam) voelt zich een na-aper van de werkelijkheid. Maar Scholte is een meester in het interpreteren van die werkelijkheid, de werkelijkheid zoals die zich voordoet. In zijn realisme maakt de Amsterdammer beelden die aanzetten tot onderzoek naar de betekenis van hetgeen wij, toeschouwers, waarnemen.

NL-4K-K

Herman Kruyder (1881-1935, Lage Vuursche) rekenen we tot de expressionisten. Zijn werk zet de toeschouwer vaak op het verkeerde been. Bij nadere beschouwing vinden we wreedheden en wanklanken, die met kinderlijke verwondering zijn neergezet. Kruyder worstelde met zichzelf en zijn omgeving. In zijn schilderijen komt de dreiging vaak van buitenaf en is er verwarring over het paradijs dat verloren dreigt te gaan.

Hugo Kaagman (1955, Haarlem) maakt punk art. Groeide op in de graffiti-scene en werd beroemd en bekend met zijn Delfts blauwe tegels, die geen tegels waren maar doeken van schilderslinnen. In de jaren 80 van de vorige eeuw was graffiti-kunst hot. De gevestigde orde van de kunstwereld nodigde straatkunstenaars uit in galerie en museum te komen tonen wat hun werk inhield. Kaagman maakte sjablonen van verschillende motieven uit diverse culturen die hij combineerde tot grotere voorstellingen. Hij ontdekte daarbij ook zijn eigen Holland en dat leidde tot de befaamde Delfts-blauwe doeken.

Pieter Rudolph Kleyn (1785-1816, Hoge Zwaluwe) heeft een klein oeuvre omdat hij op jonge leeftijd sneuvelde in de Slag bij Quatre Bras. De jonge schilder sloot zich aan bij het leger van Willem I, dat tegen de Franse overheerser (Napoleon) vocht. Er worden met zekerheid 3 werken aan hem toegeschreven, waarvan het bijgaande er één van is. Aan dit werk is een uitgebreide studie van de natuur vooraf gegaan. Het werk is opvallend ruimtelijk en licht. Onervarenheid leidde ertoe dat er een foutje insloop: uitbundige schaduwpartijen bij een bewolkte hemel.

Toon Kelder (1894-1973, Rotterdam) kende verschillende overgangen in zijn werk. Tot de jaren 30 schilderde hij doeken die braaf en donker waren, passend bij de Bergense School. Na de Tweede Wereldoorlog schilderde hij nog maaar zelden en waren zijn werken of streng abstract of gebruikte hij gouache. Het beste werk ontstond in de tussenliggende periode: helderde tinten, diffuse kleurovergangen waardoor een dromerige en mysterieuze sfeer ontstond.

NL-4K-F

Willem de Farmas Testas (1834-1896, Utrecht) ging in 1858 naar Egypte en zou er twee jaar blijven. Deze expeditie had blijvende invloed op het schilderen van Farmas Testas. Veel van het werk na Egypte stond in het teken van het Oriëntalisme, een stroming die mateloos populair was in het buitenland en minder in ons eigen land. De reden waarom de Utrechtse schilder naar Brussel vertrok.

Henri de Fauconnier (1881-1946, Hesdin) was een Franse schilder geboren in het Noord-Franse Hesdin. De Fransman toog naar ons land, verbleef er lange tijd en had veel invloed op Nederlandse kunstenaars. Le Fauconnier ging van kubisme naar realisme en verfoeide de theorie. Hij schilderde direct naar gevoel en intuïtie. Zijn vorm van realisme was donker en stevig en had veel invloed op de kunstenaars van de Bergense School.

Dirk Filarski (1885-1964, Amsterdam) was lid van die Bergense School. Herkenbaar aan het schilderen met donkere tinten gebaseerd op groen en bruin. Somber expressionisme. Hoewel Filarski veel reisde, in het buitenland vertoefde en zijn beste werk ook in het buitenland maakte, is een aantal van het Bergense werk ook de moeite waard.

Gijs Frieling (1966, Amsterdam) is vooral bekend geworden met het schilderen van heilige thema’s: engelen, duivels en Jezus in trainingspak aan de Amsterdamse grachten bijvoorbeeld. Hij baseerde zich op christelijke en antroposofische overtuigingen. Liet zich inspireren door oudere religieuze kunst. Tegenwoordig maakt de Amsterdammer muurschilderingen, die dan weer kleurrijk, dan weer controversieel genoemd kunnen worden.