Pessoa Dicht: zij kwam, glimlachend, elegant

bron beeld: biografieonline.it

Zij kwam, glimlachend, elegant

Zij kwam, glimlachend, elegant, / De voetstap ongehaast en licht, / En ik, die voel met mijn verstand, / Maakte meteen ’t juiste gedicht.

Ik spreek daarin niet over haar / Noch ook hoe zij, volwassen kind, / De hoek omsloeg van gindse straat, / Hoek waar de eeuwigheid begint…

In het gedicht spreek ik van zee, / Beschrijf de golven en de pijn. / Herlezend zie ik een van twee; / De hoek – ofwel de waterlijn.

uit gedichten, Arbeiderspers Amsterdam, 1978; vertaling August Willemsen

Fernando Passoa (1888-1935, Lissabon, Port)

(On)Zin: want het leven is niets

Er zijn ziekten erger dan ziekten, / Er zijn pijnen die geen pijn doen, zelfs niet in de ziel, / Maar pijnlijker dan alle andere. / Er zijn gedroomde angsten, werkelijker / Dan die welke het leven met zich brengt, er zijn gevoelens / Die men voelt alleen door ze te denken / En die meer de onze zijn dan ’t leven zelf. / Er zijn zo vele dingen die, zonder bestaan, / Bestaan, die tergend traag bestaan / En tergend traag de onze zijn, de onze en onszelf… / Boven het troebel groen van de brede rivier / De witte circumflexen van de meeuwen… / Boven de ziel de nutteloze wiekslag / Van wat niet was, ook niet kon zijn, en alles is.

Geef mij nog wat wijn, want het leven is niets.

Fernando Pessoa (1888 – 1935), Portugees

Uit: Gedichten Fernando Pessoa, Arbeiderspers Amsterdam, 1978, vertaling August Willemsen