Berend Strik (1960, Nijmegen) maakt objecten en doeken die nauwkeurig afgewerkt zijn maar waarvan de betekenis niet altijd meteen duidelijk is. Samen met een groep bevriende kunstenaars (Capital Gaines) stelde Strik kunst als consumptie-artikel ter discussie. De Nijmegenaar gebruikt ambachtelijke technieken als glasblazen en borduren om de verbinding met het dagelijks leven te krijgen/hebben.
Gé Karel van der Sterren (1969, Stadskanaal) schildert landschappelijke achtergronden met op de voorgrond verontrustende voorstellingen. Uitbundig en bont gekleurd doet het wat kitscherig aan. Het lijken apocalyptische gedroomde landschappen. Van der Sterren verandert van glad schilderen naar pasteus als de orde wordt verstoord. De Groninger schildert in bonte kleuren de schaduwzijden van de moderne werkelijkheid.
Mommie Schwarz (1876-1942, Zutphen), joods, werd samen met zijn vrouw Else Berg in 1942 door de nazi’s in Auschwitz vermoord. Schwarz was een fel tegenstander, weigerde de davidster te dragen en onder te duiken. Voor de oorlog werkte Schwarz als grafisch ontwerper. Tijdens een gezamenlijke reis naar Mallorca in 1914 werd hij door Leo Gestel beïnvloed. Later zou hij, onder invloed van de Bergense School, expressionistischer en met donkere toets werken.
Rob Scholte (1958, Amsterdam) voelt zich een na-aper van de werkelijkheid. Maar Scholte is een meester in het interpreteren van die werkelijkheid, de werkelijkheid zoals die zich voordoet. In zijn realisme maakt de Amsterdammer beelden die aanzetten tot onderzoek naar de betekenis van hetgeen wij, toeschouwers, waarnemen.
Remy in Wonderland 