De Amerikaanse kunstschilder Frank Duveneck ((1848-1919) begon met landschappen en vond zijn stijl uiteindelijk in portretten, sober in kleur, maar vol zeggingskracht.
Duveneck was zoon van Duitse immigranten en verloor zijn vader op jonge leeftijd. Moeder hertrouwde met Duveneck en verhuisde naar Cincinnati. Daar kwam hij op zijn vijftiende in contact met kerkdecorateur Johann Schmitt, die schilderde in de stijl van de Nazarenes. In 1870 besloot de jonge Duveneck te vertrekken naar München om daar naar de Akademie voor de Kunsten te gaan. Zijn stijl werd realistisch in donkere tinten. Zijn voorbeelden waren toen: Velázquez en Frans Hals. Belangrijkste invloed in Duitsland was Wilhelm Leibl. Duveneck leerde de ‘alla prima’-techniek kennen en toepassen. Verf meteen op het doek zonder schetsen vooraf. Het donkere palet dat verwijst naar de oude meesters werd zijn belangrijkste schilderkeuze. Zijn mede-studenten en volgers in stijl, zowel in Europa en Amerika beïnvloedden de verdere ontwikkeling van zijn stijl. Zijn stijl werd wat lichter van toets en de onderwerpkeuze breder.
De Amerikaan bleef pendelen tussen Europa en de VS tot hij in 1889 besloot zich definitief te vestigen in Cincinnati. Daar werd hij een belangrijk en invloedrijk docent. Op latere leeftijd schilderde Duveneck vooral portretten en daar lag zijn kracht.
Remy in Wonderland 